Bóg nigdy nie mruga. 50 lekcji na trudniejsze chwile w życiu

Książka kompletnie nie dla mnie. Jakaś banalna, w moim odczuciu, jakby pisało są jeszcze nieświadome i naiwne dziecko, co obrazuje wiele cytatów, ale chyba poniższy najbardziej:
"Kiedy poczujesz, że ogarnia cię strach, rozpacz i przygnębienie, gdy będziesz siedział smutny i użalał się nad sobą, po prostu skończ z tym i zadaj sobie pytanie: Czy chcesz być szczęśliwy?
Odpowiedź nie powinna brzmieć: Tak, ale...
Żadnych "ale".
Wszystko zależy od ciebie".
Wow, dzięki, Regina. Głębokie rady, coś w stylu "masz depresję? Uśmiechnij się".

Część rozdziałów zjadliwa, ale całokształt jakoś mnie nie zainspirował i nie zmotywował do niczego. Plusem jest, że szybko się czyta.

Książka kompletnie nie dla mnie. Jakaś banalna, w moim odczuciu, jakby pisało są jeszcze nieświadome i naiwne dziecko, co obrazuje wiele cytatów, ale chyba poniższy najbardziej:
"Kiedy poczujesz, że ogarnia cię strach, rozpacz i przygnębienie, gdy będziesz siedział smutny i użalał się nad sobą, po prostu skończ z tym i zadaj sobie pytanie: Czy chcesz być szczęśliwy?...

skończyłam na lekcji 10. Dnf.

skończyłam na lekcji 10. Dnf.

Książka fajnie się czyta, z lekcji można wyciągnąć coś dla siebie. Jedyne co mi nie pasowało to kilka rozdziałów w których autorka za bardzo się opiera o Boga i kościół, nie przemawiają one do mnie kompletnie.

Książka fajnie się czyta, z lekcji można wyciągnąć coś dla siebie. Jedyne co mi nie pasowało to kilka rozdziałów w których autorka za bardzo się opiera o Boga i kościół, nie przemawiają one do mnie kompletnie.

"...Mówi między innymi o kobiecie, która przyszła do niego we łzach, bo jej pijany mąż nazwał ją dzi*ką.
- Czy byłabyś zdenerwowana, gdyby nazwał Cię krzesłem? - zapytał ją ksiądz.
- Oczywiście, że nie. - odparła kobieta.
- Dlaczego nie? - drążył.
- Bo wiem, że nie jestem krzesłem. - odpowiedziała.
- A nie wiesz, że nie jesteś dzi*ką?..."

"...Mówi między innymi o kobiecie, która przyszła do niego we łzach, bo jej pijany mąż nazwał ją dzi*ką.
- Czy byłabyś zdenerwowana, gdyby nazwał Cię krzesłem? - zapytał ją ksiądz.
- Oczywiście, że nie. - odparła kobieta.
- Dlaczego nie? - drążył.
- Bo wiem, że nie jestem krzesłem. - odpowiedziała.
- A nie wiesz, że nie jesteś dzi*ką?..."

Książka dość przeciętna jednak warto po nią sięgnąć gdy człowiek zastanawia się co z sobą począć lub co robić dalej. Lekcje dające do myślenia. Warta chociażby przekartkowania ze względu na cytaty.

Książka dość przeciętna jednak warto po nią sięgnąć gdy człowiek zastanawia się co z sobą począć lub co robić dalej. Lekcje dające do myślenia. Warta chociażby przekartkowania ze względu na cytaty.

Świetna książka niezwykle inspirująca bardzo polecam mam masę znaczników i to jest zdecydowanie dlawszystkich którzy chcą szerzej spojrzeć na świat i zrozumieć wiele rzcwyz

Świetna książka niezwykle inspirująca bardzo polecam mam masę znaczników i to jest zdecydowanie dlawszystkich którzy chcą szerzej spojrzeć na świat i zrozumieć wiele rzcwyz

Znalazłam tę książkę w mieszkaniu, została po poprzednich lokatorach. Z ciekawości zaczęłam czytać, myśląc, że to jakaś katolicka książka dla osób przeżywających trudności w życiu. Rozczarowałam się jednak początkowo, ponieważ mimo, że sama autorka nazywa się katoliczką, sama książka z katolicyzmem niewiele ma wspólnego. Przestałam ją czytać, ale kilku dniach złapałam się na tym, że w gorszych momentach wracam do tych kilku "lekcji", które tam wyczytałam. Kontynuowałam więc czytanie tej książki i powiem szczerze, nawet mi się spodobała. Przy paru historiach uroniłam łzy, w innych znalazłam rzeczy, które trafnie opisują moje życie. Spodobało mi się przede wszystkim to, że to nie jest książka o tym jak mieć twardą dupę, być przebiegłym biznesmenem, który nie da się zrobić nikomu w bambuko. Ta książka mówi wiele o przebaczeniu, o walce z chorobą, o byciu dobrym przyjacielem, partnerem, dzieckiem, rodzicem. O byciu dobrym człowiekiem bez robienia z siebie męczennika. O radości z życia. I to chyba to mnie przekonało do tej książki, mimo, że raczej nie lubię lektur tego typu. Nie jest to jakaś wybitna książka, ale niektóre z tych lekcji były dla mnie naprawdę cenne, bo nawet przypominanie sobie pewnych banałów jest czasem potrzebne.

Znalazłam tę książkę w mieszkaniu, została po poprzednich lokatorach. Z ciekawości zaczęłam czytać, myśląc, że to jakaś katolicka książka dla osób przeżywających trudności w życiu. Rozczarowałam się jednak początkowo, ponieważ mimo, że sama autorka nazywa się katoliczką, sama książka z katolicyzmem niewiele ma wspólnego. Przestałam ją czytać, ale kilku dniach złapałam się...

Jedyny mankament to miejscami za dużo nawiązań do katolicyzmu. Bardzo podoba mi się zamysł wydawnictwa, które wydaje książki autorki w tej samej formie i zmienia jedynie kolory okładek. To im się udało. Co do treści to jest ona prosta, zwięzła, przyjemna i...pomocna. Pani Brett była chyba jedną z pierwszych osób, które pisały tego typu poradniki. Na pewno każdy znajdzie tu coś dla siebie. Tytułowe lekcje są zwięzłe i posiadają tytuły, więc szybko można odszukać co nas interesuje na dany moment. Dużo przykładów z życia (stąd ta religia),co dodaje autorce wiarygodności. Dobry pomysł na prezent.

Jedyny mankament to miejscami za dużo nawiązań do katolicyzmu. Bardzo podoba mi się zamysł wydawnictwa, które wydaje książki autorki w tej samej formie i zmienia jedynie kolory okładek. To im się udało. Co do treści to jest ona prosta, zwięzła, przyjemna i...pomocna. Pani Brett była chyba jedną z pierwszych osób, które pisały tego typu poradniki. Na pewno każdy znajdzie tu...

Okropna, płaska, sztampowa, wyświechtana, wymęczona, wyeksploatowana, wytarta, przetarta, wydeptana I banalna. Okropna!

Okropna, płaska, sztampowa, wyświechtana, wymęczona, wyeksploatowana, wytarta, przetarta, wydeptana I banalna. Okropna!

Przeczytałam teksty z zainteresowaniem, mając jednak poczucie, że autorka nie odkrywa Ameryki, że w gruncie rzeczy pisze o tym, o czym już wielokrotnie pisano. Przypomina ważne kwestie, co niektórych może obudzić z letargu, wskazać właściwą drogę.

"Przyjrzyj się temu, co nazywasz problemem, katastrofą albo kryzysem, i zadaj sobie następujące pytanie: Czy za pięć lat będzie to miało jakieś znaczenie?"

Przeczytałam teksty z zainteresowaniem, mając jednak poczucie, że autorka nie odkrywa Ameryki, że w gruncie rzeczy pisze o tym, o czym już wielokrotnie pisano. Przypomina ważne kwestie, co niektórych może obudzić z letargu, wskazać właściwą drogę.

"Przyjrzyj się temu, co nazywasz problemem, katastrofą albo kryzysem, i zadaj sobie następujące pytanie: Czy za pięć lat będzie...